تاريخچه ام‌دي‌اف در ايران
نياز بازار از طريق واردات تأمين ميشود. ام دي اف وارداتي به هر دو صورت خام و روكش شده مي‌باشد و عمدتاً از كشورهاي تركيه، اندونزي، روسيه، اسپانيا، ايتاليا، آلمان، اتريش، فنلاند و... وارد مي‌شوند. البته محصولات تركيه و اندونزي به‌دليل قيمت كمتر نسبت به سايرين و كيفيت نسبتاً قابل قبول طرفداران بيشتري در بازار فعلي ايران دارند.اخيراً دولت براي حمايت از توليد كننده داخلي سياست آنتي‌دامپينگ اتخاذ كرده و براي ورود محصولات ساخت تركيه محدوديت قايل شده است. در سال ۱۳۸۲ مقدار ۱۲۴٬۲۰۱ متر مكعب تخته صنعتي فشرده با جرم مخصوص متوسط وارد شده كه نسبت به سال ۱۳۸۱، ۹۶٪ افزايش داشته‌است. از اين مقدار واردات، ۵۳٪ به‌صورت خام و ۴۷٪ روكش‌شده بوده‌است. اين درحالي است كه واردات روكش، ۱۰۷٪ نسبت به سال ۱۳۸۱ افزايش يافته‌است.
در ايران، شركت‌هاي بسياري توانايي روكش كردن نئوپان و ام‌دي‌اف خام را دارند. اكثر اين شركت‌ها اقدام به وارد كردن ام‌دي‌اف خام نموده و پس از روكش كردن به بازار عرضه مي‌كنند. روكش‌هاي مصرفي در ايران اغلب از نوع Foil Finish و PVC مي‌باشند. لكن متأسفانه نوع روكش ايراني بسيار زودتر از نوع ترك از بدنه جدا ميشود.( تا اين لحظه اينطور بوده )
روش‌هاي استفاده از ام‌دي‌اف در صنعت
تخته فيبر نيمه سنگين فارغ از خصوصيات و ويژگي‌هاي آن(ام دي اف معمولي و يا خاص) در صنعت به صورت‌هاي خام يا روكش شده استفاده ميشود. موارد كاربرد ام‌دي‌اف به صورت خام اندك بوده و معمولاًٌ در بازار نهايي مصرف كالاي ساخته شده از تخته فيبر نيمه‌سنگين، ازام‌دي‌اف روكش‌شده و يا رنگ‌شده استفاده شده‌است. روش‌هاي استفاده از تخته فيبر نيمه‌سنگين به‌طور خلاصه در ذيل آمده‌است:
ورق‌هاي خام (بدون روكش)
ورق‌هاي روكش‌شده و لبه‌هاي ابزارخورده
پروفيل‌هاي روكش‌شده
چسباندن پروفيل‌هاي ام‌دي‌اف روي صفحات
- ۱۸ بازديد
- ۰ نظر